Jakie dzieciństwo, taka dorosłość?

Dzisiaj chciałabym się z Wami podzielić moimi przemyśleniami na temat wpływu dzieciństwa na nasze dorosłe życie.

Jak myślicie czy ma ono faktycznie realne przełożenie na nasze wybory życiowe, a także żywieniowe❓❓

💡Otóż w dietetyce mówimy o programowaniu żywieniowym. Już od najmłodszych lat tworzą się nasze nawyki żywieniowe.

Dzieci są świetnymi obserwatorami, chłoną zachowania swoich rodziców, także te związane z jedzeniem. W kolejnych etapach rozwoju, zmiany żywieniowe determinowane są przez środowisko rówieśnicze.

💡Jak się okazuję dzieciństwo ma ogromny wpływ na nasz sposób żywienia i nie tylko, bo także na powstawanie wielu problemów z którymi się borykamy w życiu dorosłym.
‼️Stąd tak bardzo ważne jest świadome kształtowanie i modelowanie zachowań dziecka.

Czy pamiętasz komunikaty❓❓❓:

👉Nie wstaniesz od stołu dopóki nie zjesz.
👉 Napisałeś dobrze sprawdzian, to pójdziemy na lody.–> Słodycze kojarzą się z czymś przyjemnym, stają się nagrodą
👉Jak zjesz obiad to dostaniesz coś słodkiego.
👉 Jest Ci smutno, tutaj masz lody/ słodycze- jedzenie jako pocieszenie
👉 zobacz ile Ty jesz, jak będziesz się tak obżerać to nikt Cię nie będzie chciał –>niezdrowa krytyka
👉Jesteś za gruba/ za gruby, musisz schudnąć, Ty grubasie
👉 wymagający rodzice, dla których nie ma sytuacji, w której dziecko zrobi coś wystarczająco dobrze.

Pamiętajmy,że te komunikaty nie znikają w próżni, one pozostają i wzrastają razem z dzieckiem, żeby w życiu dorosłym pojawiać się jako głos krytyka, mówiący dokładnie tymi samymi słowami.

Konsekwencje krzywdzących czy przekraczających komunikatów:

👉niskie poczucie własnej wartości,
👉Lęk, brak wiary w siebie i swoje możliwości
👉trudność w podejmowaniu decyzji/ brak sprawczości
👉 przekonanie nie jestem dość dobra/ry, muszę robić więcej
👉brak znajomości swoich potrzeb, brak zdrowych granic
👉kompulsywne objadanie się
👉nadwaga/ otyłość,
👉przejadanie się słodyczami
👉 jedzenie emocjonalne
👉 ogólne zaburzenia odżywiania

Niezwykle istotne jest zachowanie zdrowej komunikacji z dzieckiem, zobaczcie różnice w komunikacie :

1.
-Jak zjesz cały obiad to dostaniesz deser vs
– U nas w domu mamy zasadę, że deser jemy po obiedzie.

2.
-Przecież Ty i tak nie zjesz warzyw, nigdy ich nie jesz i muszę je wyrzucać. / Musisz zjeść warzywa, bo są zdrowe.
-Rozumiem, ze nie wszystkie warzywa Ci smakują, co wolisz dzisiaj spróbować paprykę czy pomidora?

3.
– Jesteś bałaganiarą/rzem , natychmiast posprzątaj pokój.
– Jest mi przykro, że masz bałagan w pokoju, zależy mi żebyś dzisiaj posprzątała/ł w pokoju

🧩Oczywiście dziecko powiela także dobre schematy rodzinne.
🥗Myślę, że każdy z nas ma swoją ulubioną potrawę, która kojarzy mu się z wczesnym dzieciństwem i która smakuje tak dobrze tylko w domu.

U mnie to były jajka faszerowane, sałatka warzywna z mandarynką,

🥗Często w życiu dorosłym chętnie wracamy do smaków dzieciństwa i sami prowadzimy bardzo podobną kuchnię do tej rodzinnej.
🥗Stąd jeżeli w naszym domu, dba się jakość żywienia, to z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy przypuszczać ,że nasze dzieci w życiu dorosłym też będą się starały tę jakość utrzymać.

Warto pamiętać, że dzieci i ich zachowanie to lustro zachowań rodziców

Czy pamiętacie jakąś swoją ulubioną potrawę, która kojarzy Wam się z domem rodzinnym ❓ Jakie to potrawy ❓
Podzielcie się w komentarzu  🙂